Recensie Tempest Bob Dylan

Boodschap van het album: Dylans duistere, sinistere boodschap is duidelijk: als de mensheid er nog iets van wil maken, dan zullen er nu veranderingen moeten komen.

bob

Vijftig jaar geleden bracht Bob Dylan zijn eerste album uit. Op 7 september bracht hij zijn 35e studioalbum uit. Bij dit album zijn weer duidelijke de folklorische, blues en country  invloeden te horen. Hij keert terug naar zijn oude roots als protest zanger. Rauwe nummers tegenover nummers met Ierse melodieën en hoor je op sommige nummers accordeon te horen.

Dylan weet zijn nummers zo te componeren ze zo lang mogelijk op te rekken om zijn verhaal te vertellen. Hij passeert viermaal de zeven minuten en het titelnummer klokt zelfs op bijna veertien minuten. Tekstueel blijft Dylan zoals verwacht sterk. Vaak rijmt het voor geen meter, lijken woorden en zinnen volledig uit de lucht gegrepen of zelfs geïmproviseerd.  Hij Combineert metaforen, beelden, gezegdes en gedichten aan elkaar en vormt ze tot een lied.

De thema’s die hoorbaar zijn op het album zijn moord, doodslag, boete en vergelding de grote thema’s zijn die door Dylan bijtend maar zeker niet zonder humor en (zelf)spot worden bezongen. Dylan maakt er geen liedjes van maar verhalen. Op de albumcover is een verstild klassiek marmeren beeld te zien.  De dood iszoals ik al eerder benoemde aanwezig op zijn CD. De nummers  Soon After Midnight heeft de gruwelijke regel: ’I’ll drag his corpse through the mud.’ Pay In Blood, de moderne wraakpsalm, kent als eenregelig refrein: ‘I pay in blood, but not my own. Tin Angel is een heuse murderballad. In het titelnummer verzuipt 1800 man. En Roll On John is een eerbetoon aan de vermoorde John Lennon.

Mijn verwachtingen van dit album zijn eigenlijk overtroffen. Ik had natuurlijk mooie protest nummers verwacht. Alleen is al jaren te horen dat de stem van Bob Dylan niet meer is zoals hij moet zijn en hij een zeer schorre stem heeft. Maar ik ben zeer verrast door de mooie nummers en achterliggende gedachtes van de nummers.

Playlist:

01. Duquesne Whistle: Duquesne (spreek uit ‘doe keen’) Whistle is een klassieke treinballade waarvan de Amerikaanse liedcultuur vergeven is. Folkmuziek.
02. Soon After Midnight : Zoekt de juiste woorden om voor zijn geliefde te zingen. Hij zingt een geliefde, het zijn poëtische teksten, vergelijkingen tussen dag en nacht. Heel timide, rustig, goede getimed. Mooi gezongen ondanks zijn schorre stem. Iets wat je niet meteen verwacht.
03  Narrow Way: Hij laat alles achter zich, over het oude Amerika en het terrorisme, het westerse leven tegenover het oosten, oppervlakkigheid, Veel vergelijkingen, zaken tegenover elkaar gezet.  ‘’If I cant work up to you, you’ll surely have to work down to me someday’’ à  Hij laat het achter zich. Het nummer duurt erg lang rond de 7.00 minuten.

04. Long and Wasted Years: liefde gaat niet vanzelf het is een harde, verscheurende weg. Met up and downs. Je hoort de pijn en frustratie, verdriet, woede in dit nummer.
05. Pay In Blood: Een wraak lied. Grauwen en snauwen.

06 . Scarlet Town: Gaat over onheilspellende sfeer op te roepen en figureren bedelaars, buitenbeentjes, outlaws en andere onmaatschappelijken. Dit nummer duurt ook lang rond de 8.00 minuten.

07. Early Roman Kings ( beïnvloed door oud verhaal) : oude goude protest lied: het nummer heeft in feite drie lagen. De oudste laag betreft de Romeinse keizers, die leven in hun luxe en behoefte aan macht. De tussenlaag is een streetgang uit New York uit de jaren ’50 die de levensstijl van die Romeinse machthebbers kopieerden. En Dylans spits betreft de bankiers en andere corrupte geldwolven, die een crisis veroorzaakten, maar zelf de dans ontsprongen. Boodschap van het lied: de geschiedenis herhaalt zich.

08. Tin Angel: Dit nummer gaat over, drie geliefden in een driehoeksverhouding aan hun einde helpt.

 

09. Tempest (Beinvloed door oud verhaal): Tien nummers bevat de plaat Tempest, met het veertien minuten durende titelnummer als langste, en tekstueel knapste (45 coupletten, geen refrein) nummer. Tempest bezingt Dylan het zinken van de Titanic en gaandeweg de 45 coupletten, waarin zowel naar de beroemde film, Vanuit het perspectief van allerlei opvarenden schetst Dylan dit gebeuren. Het lied heeft een soort walstempo. Hij neemt je mee alsof je er zelf bent.

 

10. Roll On John: opmerkelijk nummer à dit nummer gaat over John Lennon. Het is een ode. De manier waarop hij het zingt en de tekst lijkt het alsof hij na 40/50 jaar nog steeds niet heeft geaccepteerd dat hij er niet meer is. En dat hij niet alle muzikale ontwikkelingen heeft kunnen meemaken de afgelopen jaren. ‘Shine a light, move it on, you burned so bright roll on John’ klinkt het in het laatste refrein.

De mooiste nummers van het album vind ik Tempest, Early roman kings en Roll on John.

Plaats een reactie